بررسی گرانترین کشندهها و کامیونهای بازار ایران
بررسی و مقایسه
مقالات
۱۱:۴۶ ق٫ظ
تویوتا لندکروزر 2000 اسب بخاری؛ حاکمیت سرعت در جهان شاسی‌بلند
در این مقاله، قصد داریم به بررسی ویژگی‌های شاسی‌بلند تویوتا لندکروزر با ۲۰۰۰ اسب بخار قدرت و حداکثر سرعت ۳۷۰ کیلومتر در ساعت بپردازیم.
تویوتا لندکروزر بدون شک یکی از موفق‌ترین محصولات خودروسازی ژاپن به شمار می‌رود. از سال ۱۹۵۱ تاکنون بیش از ۱۰ میلیون دستگاه از این خودرو تولید شده است که این به عنوان یک رکورد تاریخی محسوب می‌شود. به‌طور خاص، نسخه‌های لندکروزر با توان ۲۰۰۰ اسب بخاری توانسته‌اند نظر عموم را جلب کنند. این خودروی ژاپنی که در نمایشگاه سما ۲۰۱۶ به جلوه آمد، اگرچه شباهت زیادی به نسخه استاندارد لندکروزر ندارد، اما با شکستن رکورد حداکثر سرعت در دسته شاسی‌بلندها جلب توجه فراوانی را به خود اختصاص داد. به ویژه، دستیابی به سرعت ۳۷۰ کیلومتر در ساعت تا سال ۲۰۱۶، برای بسیاری از افراد به عنوان یک دستاورد غیرقابل تصور محسوب می‌شد.
ما قصد داریم به بررسی شاسی‌بلندی که بر پایه نسخه استاندارد لندکروزر ساخته شده و با حداکثر سرعت ۳۷۰ کیلومتر در ساعت، حدود ۱۴۰ کیلومتر در ساعت سریع‌تر از حداکثر سرعت اعلامی برای سریع‌ترین نسخه از شاسی‌بلند تویوتاست، بپردازیم.
این شاسی‌بلند نتوانسته‌ست به تنهایی این رکورد بر روی اساس نسخه استاندارد لندکروزر را شکسته و برای موتور اسپرت MTC در لس‌آنجلس چالش بزرگی به وجود آورده است. با این حال، تلاش‌های فراوانی برای بهبود آیرودینامیک خودرو انجام شده و تغییرات مهمی به منظور پیشرفت در این پروژه اعمال شده است. MTC، که مسئول اصلی توسعه خودروهای مسابقه تویوتا در ناسکار است، به عنوان مرکز فنی اصلی در تلاش برای بهبود عملکرد لندکروزر علاقه فراوانی نشان داده و این چالش را به عنوان یک فرصت مهم برای بهبود فناوری و علم مهندسی در این حوزه می‌پذیرد.
پروژه مهندسان مرکز فنی تویوتا موتور اسپرت، تنها به شکستن یک رکورد محدود نبوده و به عنوان یک سنگ محکی برای ارزیابی مهارت‌ها و علاقه آن‌ها به جابجا کردن مرزها در دنیای خودرو مطرح شده است. لندکروزر، که به عنوان یک اسطوره در دسته شاسی‌بلندها محسوب می‌شود، در هر جنبه با دقت بررسی شده و بهبود یافته تا در سرعت‌های بسیار بالا دوام بیاورد.
تمامی جزئیات این خودرو از بازنگری در بدنه گرفته تا تیونینگ پیشرانه و سیستم تعلیق، با هدف حاصل‌آوردن حداکثر پرفورمنس و پایداری، مورد توجه قرار گرفته‌اند. تقریباً تمامی بخش‌های زیر بدنه اصلاح شده و از کابین اصلی خودرو تا صندلی راننده مسابقه‌ای، تغییرات جزئی به‌کار گرفته شده‌اند. به‌طور خاص، رول کیج ایمنی نیز به تجهیزات افزوده شده است.
به علاوه، تغییرات مهمی در زیر کاپوت لندکروزر صورت گرفته است. نیروگاه پرقدرت این خودرو از نوع ۸ سیلندر ۵.۷ لیتری است و در حالت استاندارد ۳۷۶ اسب بخار قدرت و ۵۴۲ نیوتون متر گشتاور تولید می‌کند. این پیشرانه، به عنوان قوی‌ترین پیشرانه تویوتا در زمان خود، به دلیل عملکرد برتر خود جلب توجه کرده است.
با این وجود، مهندسان موتور اسپرت تویوتا به‌طور کامل به دنیای جدیدی وارد شده‌اند و تغییرات گسترده‌ای را در اجزاء مختلف خودرو اعمال کرده‌اند. این تغییرات شامل پیستون‌های جدید، یاتاقان‌های فورج کاری شده و سایر قطعات متفاوت می‌شود. در این لیست توربوهای بزرگ GTX4718R از شرکت گرت نیز جای گرفته‌اند.
هر یک از این توربوها دارای ابعادی تقریباً مشابه یک توپ فوتبال هستند و با یک فشار قابل‌توجه برابر با ۳.۸ بار عمل می‌کنند. برای مقایسه، توربوی استوک مورد استفاده در پیشرانه ۲ لیتری مرسدس AMG CLA45، یکی از قوی‌ترین توربوهای استوک با فشار ۱.۸ بار عمل می‌کند. علاوه بر این، به منظور بهره‌وری بهتر و عملکرد صحیح توربوها، مکان باتری نیز از پیشرانه به گوشه سمت راست فضای بار منتقل شده است.
این تغییرات نشان از تلاش مهندسان در بهبود عملکرد و افزایش قدرت و پایداری لندکروزر دارد، و از این جهت، این اقدامات به سمت دستیابی به یک خودروی شاسی‌بلند با عملکرد بی‌نظیر می‌باشد.
در راستای حفظ امنیت و جلوگیری از ریسک ایجاد حباب در سوخت طی شتاب‌گیری، یک مخزن داخلی در سیستم سوخت قرار گرفته است. طراحی سیستم سوخت‌رسانی به گونه‌ای است که تأمین مداوم سوخت برای انژکتورها را تضمین می‌کند. این سیستم با استفاده از کنترل الکترونیکی موتک کار می‌کند و از یک نمایشگر برای ارائه اطلاعات مهم درباره شرایط پیشرانه بهره می‌برد.
سیستم اگزوز نیز از نوع سفارشی بورلا استفاده می‌کند و گازهای خروجی اگزوز را به بیرون هدایت می‌کند. مکان قرار گیری خروجی‌های اگزوز نیز درست جلوی چرخ‌های عقب قرار گرفته است. این تغییر مسیر خروج گازها باعث می‌شود کف خودرو تخت شده و آیرودینامیک بهبود یابد.
تمامی بخش‌های تویوتا لندکروزر استاندارد از شاسی گرفته تا پیشرانه با بازنگری جامع تغییر یافته‌اند. شرکت توربو اسمارت مسئول تولید سوپاپ‌ها بوده و اینترکولرها توسط مرکز فنی تویوتا توسعه یافته‌اند. حجم پیشرانه به ۵۶۶۳ سی‌سی کاهش یافته و گیربکس از نوع ۸ سرعته اتوماتیک برای هماهنگی با پیشرانه مورد استفاده قرار گرفته است.
این تغییرات نه تنها به بهبود عملکرد و افزایش پایداری لندکروزر کمک می‌کنند بلکه نشان از تعهد مهندسان به به‌روزرسانی همه جوانب این خودرو برای دستیابی به عملکرد بی‌نظیر دارد.
تمامی این تغییرات، به ویژه افزایش قدرت پیشرانه به مقدار ۱۹۷۲ اسب بخار، لندکروزر را به یک ابر خودروی شاسی‌بلند تبدیل کرده است. این قدرت فوق‌العاده، خودرو را قادر به دستیابی به سرعت‌های باورنکردنی می‌سازد و در نتیجه، تویوتا لندکروزر به عنوان یک بازیگر مهم و متفاوت در دنیای خودروهای شاسی‌بلند به حساب می‌آید.
افزایش قدرت پیشرانه، البته، تنها بخشی از معادله است. بدون پایداری بالا، راننده نخواهد توانست از ظرفیت‌های کامل خودرو بهره مند شود. به همین دلیل اقدامات بسیاری به‌عنوان تضمین‌کننده پایداری خودرو انجام شده است. این اقدامات شامل بهبود سیستم تعلیق، بهینه‌سازی آیرودینامیک، افزایش چسبندگی چرخ‌ها و افزایش استحکام شاسی می‌شود. هر یک از این عناصر نیازمند هماهنگی کامل با یکدیگر هستند تا راننده بتواند با اعتماد به‌نفس بالا و به کمک این امکانات ارتقا‌یافته، به سرعت‌های قابل‌توجهی دست یابد.
بدین ترتیب، تویوتا لندکروزر با جمع‌بندی قدرت، پایداری و عملکرد بالا، به عنوان یک ابزار قدرتمند در دسترس رانندگان حرفه‌ای و علاقه‌مندان به سرعت در قلمروی خودروهای شاسی‌بلند جای گرفته است.
یکی از جنبه‌های مهم در بهبود پایداری لندکروزر، بازنگری در سیستم تعلیق بوده و از جذب‌کننده‌های شوک فاکس و فنرهای ایباخ بهره گرفته شده است. این تنظیمات نه تنها به افزایش پایداری و کنترل خودرو در سرعت‌های بالا کمک کرده‌اند، بلکه باعث ایجاد ظاهری گیرا و جذاب برای خودرو و بهبود راندمان آیرودینامیکی آن شده‌اند.
سیستم تعلیق لندکروزر با تکمیل آن با رینگ‌های ۲۰ اینچی از مومو با استایل برجسته، نه تنها به ظاهر خودرو زیبایی اضافه کرده است بلکه توانایی‌های عملکردی قابل‌توجهی نیز ارائه داده است. این رینگ‌ها باعث بهبود چرخش و عملکرد خودرو در مسیرهای مختلف می‌شوند و همچنین به ایجاد تطابق بین ظاهر خودرو و قابلیت‌های عملکردی آن کمک می‌کنند.
علاوه بر این، انتخاب لاستیک‌های مناسب نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است. این لاستیک‌ها نه تنها باید پایداری و چسبندگی را در هنگام شتاب‌گیری افزایش دهند بلکه کشش مناسبی را نیز تأمین کنند. به منظور جلوگیری از هر گونه کاستی در عملکرد، لندکروزر از لاستیک‌های میشلن پایلوت سوپر اسپرت استفاده کرده است. این لاستیک‌ها با ارتقاء عملکرد خودرو در شرایط مختلف، بهبودی چشمگیری را در عملکرد کلی لندکروزر ارائه می‌دهند.
شاسی‌بلند موردبحث، که در نمایشگاه سما ۲۰۱۶ معرفی شد، به سرعت به یکی از جذاب‌ترین و برجسته‌ترین محصولات این رویداد تبدیل گردید. طراحی نوآورانه‌ای که شامل حذف آینه‌های سنتی و استفاده از دوربین‌ها بود، به همراه رینگ‌های ۲۰ اینچی آلیاژی و لاستیک‌های 315/35ZR20 ، همراه با رنگ بدنه مشکی براق، نشان می‌داد که این لندکروزر چیزی عادی نیست و از طراحی خارج از مرزها بهره‌مند شده است.
مشخصات فنی تویوتا لندکروزر رکوردشکن به شرح زیر است:
قدرت پیشرانه: ۱۹۷۲ اسب بخار
حداکثر سرعت: ۳۷۰ کیلومتر در ساعت
سیستم تعلیق:بازنگری و بهبود شده با جذب‌کننده‌های شوک فاکس و فنرهای ایباخ
رینگ‌ها: آلیاژی ۲۰ اینچی از مومو
لاستیک‌ها:میشلن پایلوت سوپر اسپرت با ابعاد ۳۱۵/۳۵ ZR20
رنگ بدنه: مشکی براق
دوربین‌ها: حذف آینه‌های سنتی و استفاده از دوربین‌های جلو و عقب
این مشخصات نشان‌دهنده این است که لندکروزر رکوردشکن نه تنها در قدرت و سرعت پیشرانه بلکه در طراحی و امکانات مختلف نیز برجسته است. این خودرو به یک نماد از توانمندی و نوآوری در دنیای خودروها تبدیل شده است.
پیشرانه : ۸ سیلندر ۵.۷ لیتری ۳UR-FE بازسازی شده
قدرت تولیدی (اسب بخار): ۱۹۷۲
گیربکس : ۸ سرعته اتوماتیک ویزمن با کلاچ خیس چندصفحه‌ای گریز از مرکز
حداکثر سرعت (کیلومتر در ساعت) : ۳۷۰
شاسی : رینگ‌های ۲۰ اینچی مومو به همراه لاستیک‌های میشلن سوپر اسپرت، جذب‌کننده‌های شوک فاکس و فنرهای ایباخ
کابین : فاقد صندلی‌های استاندارد، نصب رول کیج سفارشی، صندلی اسپرت مومو، سیستم آتش‌خاموش‌کن
علاوه بر کاهش ارتفاع سیستم تعلیق و استفاده از لاستیک‌های دیواره کوتاه، تغییرات دیگری نیز در سریع‌ترین شاسی‌بلند دنیا اعمال شده است. اگرچه شکل کلی بدنه چالشی در زمینه آیرودینامیک ایجاد کرده است، اما دو بهینه‌سازی اصلی در این زمینه مشاهده می‌شود. اولین تغییر در کاهش ارتفاع خودرو به خاطر نصب شوک‌ها و فنرهای سفارشی است. این تغییرات باعث کاهش ارتفاع کلی خودرو شده و علاوه بر ایجاد ظاهری زیبا و ورزشی، تأثیر مستقیمی بر آیرودینامیک خودرو دارند.
در تغییرات دیگر، آینه‌های بزرگ لندکروزر استاندارد جای خود را به دوربین‌ها داده‌اند. این تغییر به منظور بهبود آیرودینامیک خودرو اعمال شده است، زیرا دوربین‌ها نه تنها جلوگیری از ایجاد درگ دارند بلکه نیز به کاهش مقاومت هوایی کمک می‌کنند. از دوربین‌ها به جای آینه‌های سنتی استفاده کردن، یک رویکرد متداول در خودروهای کانسپت می‌باشد و با تحقیق و توسعه در این زمینه، به بهبود عملکرد آیرودینامیکی و کارایی خودرو کمک می‌کند.
این تغییرات همراه با استفاده از متریال سبک‌وزن و عناصر دیگر، باعث شده‌اند لندکروزر موردنظر نسبت به نسخه‌های عادی، یک خودرویی با ویژگی‌های بی‌نظیر و گام‌های نوآورانه در زمینه طراحی و عملکرد باشد. از مواد سبک‌وزن و تکنولوژی‌های پیشرفته، به منظور بهینه‌سازی وزن و افزایش کارایی خودرو استفاده شده است. این تغییرات، لندکروزر موردنظر را از زمین تا آسمان به یک انتخاب منحصر به فرد و خلاقانه تبدیل کرده‌اند.
واضح است که پروژه موردبحث یک چالش بزرگ برای مرکز فنی تویوتا موتور اسپرت به شمار می‌آید. چاک وید، مدیر این مرکز، این امر را تأکید کرده و تأثیرات مثبت این تغییرات در خصوص بهبود عملکرد، آیرودینامیک، و ویژگی‌های کلان خودرو را به خوبی توضیح داده است. این تلاش‌های مستمر به سمت نوآوری و بهبود، لندکروزر را به یک اثر هنری و مهندسی تبدیل کرده‌اند که از دیگر خودروها متمایز و منحصر به فرد است.
تحول یک شاسی‌بلند بزرگ و سنگین‌وزن به یک محصول رکوردشکن و قابل‌رقابت با بسیاری از سوپرکارها یک چالش بسیار بزرگ بود که در نهایت به نتیجه‌ای موفق منجر شد. تیم توسعه تویوتا، به رهبری چاک وید، توانستند رکورد سرعت بیشترین شاسی‌بلند دنیا را بهبود بخشند. برای این اقدام، راننده مسابقات، کارل ادواردز، در یک مسیر ۴ کیلومتری در پایگاه هوافضای موهاوی قرار گرفت. در ماه مه ۲۰۱۷، ادواردز به چالش کشیدن رکوردسازی پرداخت و با موفقیت به سرعت حداکثر ۳۴۰ کیلومتر در ساعت دست یافت. اگرچه او به دلیل محاسبات اشتباه در تخمین فاصله توقف، کمی زودتر از پدال گاز برداشت، اما در تلاش دوم توانست رکورد را به دست آورد.
کارل ادواردز درباره تجربه‌اش اظهار داشت: “در سرعت ۳۶۲ کیلومتر در ساعت، خودرو از یک سمت به سمت دیگر می‌رفت، اما ما به چیزی که کریگ استانتون گفته بود فکر می‌کردم: هر اتفاقی بیفتد، پدال گاز را تا انتها فشار بده! و این‌گونه بود که به سرعت ۳۷۰ کیلومتر در ساعت رسیدم.”
سرانجام، تویوتا توانست شاسی‌بلندی را تولید کند که سریع‌ترین در جهان باشد و رکورد قبلی را بیش از ۳۰ کیلومتر در ساعت ارتقا دهد. این دستاورد به عنوان یک انجام دادنی بزرگ در عرصه خودروسازی جهانی برجسته است. تلاش‌های مستمر و دقیق تیم توسعه تویوتا، به همراه هماهنگی بین مختصات مختلف مهندسی و طراحی، منجر به ایجاد یک خودروی شگفت‌انگیز و قابل‌احترام شد. این ارتقاء در رکورد سرعت یک مرحله مهم در تاریخ خودروسازی است که نشان می‌دهد توانایی و تخصص بالای تویوتا در تولید خودروهای پیشرفته و عملکردی استوار است.
دیدگاهها