سیستم حملونقل و باربری درونشهری همواره به خودروهایی نیاز داشته که علاوه بر قیمت مناسب، قطعات آنها بهراحتی در دسترس باشد و هزینههای نگهداری پایینی نیز داشته باشند. بر همین اساس، حتی خودروهایی با کیفیت پایین و امکانات رفاهی و ایمنی حداقلی، توانستهاند با تأمین این نیازها، جایگاه قابل قبولی در بازار کشورمان پیدا کنند.
به همین دلیل، وانتهای قدیمی و از رده خارج مانند باردو، زامیاد، پراید 151 و همین آریسان، طی سالهای متمادی با استقبال زیادی از سوی مشتریان مواجه شدهاند و حتی در برابر رقبای باکیفیتتر و ایمنتری مانند تندر وانت نیز فروش بالاتری داشتهاند.
هرچند انتظار میرود نهادهای نظارتی با سختگیری بیشتر در استانداردها، کیفیت و بهویژه ایمنی این خودروها را ارتقاء دهند، اما افزایش نرخ ارز و همچنین ضعف مدیریتی باعث شده اجرای این اهداف بدون افزایش محسوس در قیمت نهایی خودروها ممکن نباشد؛ موضوعی که برای خودروهای باری، ممکن است به کاهش شدید فروش منجر شود.
در این میان، وانت آریسان یکی از ارزانترین گزینههای موجود در بازار است. خودرویی که بهعنوان نسخه بهروزشدهی باردو، با طراحی جدیدتر و عملکرد بهتر وارد بازار شد تا بتواند پاسخگوی نیاز اقشار مختلف جامعه باشد. با این حال، از همان ابتدا بهدلیل ساختار ضعیف بدنهی دوتکه و مشکل شکستن و جدا شدن قسمت جلو و عقب خودرو هنگام حمل بار بیش از حد مجاز، با بدنامی مواجه شد. حتی با وجود فراخوانها و تقویت شاسی در مدلهای بعدی، این تصویر منفی همچنان با آریسان همراه باقی مانده است.
با این وجود، آریسان دارای مزایای قابل توجهی نیز هست که موجب شده بسیاری از مشتریان همچنان به خرید آن تمایل داشته باشند. از مهمترین این مزایا، نبود رقیب جدی در این بخش از بازار است که موجب شده مصرفکنندگان با وجود آگاهی از ضعفهای این خودرو، ناچار به پذیرش آن باشند و بیشتر روی نقاط قوتش تمرکز کنند.
وانت آریسان بهعنوان نسخهای بهروز شده و جایگزینی برای باردو روانه بازار شد. طراحی ظاهری جذابتر، کابینی راحتتر و برخورداری از امکانات رفاهی و ایمنی بیشتر، باعث شد تا این خودرو در نگاه نخست یک جایگزین شایسته برای باردو بهنظر برسد. یکی از مهمترین بهبودهای اعمالشده در آریسان، انتقال مخزن گاز به زیر کفی خودرو است که موجب افزایش محسوس فضای قسمت بار شده و کارایی وانت را در انجام وظایف باربری بهطور چشمگیری ارتقا داده است.
از دیگر نکات مثبت آریسان میتوان به فرمان هیدرولیک، فضای داخلی نسبتاً جادار، کیفیت سواری قابل قبول (با در نظر گرفتن کلاس قیمتی خودرو) و هزینه نگهداری نسبتاً پایین اشاره کرد. اما در کنار این مزایا، ضعفهایی نیز وجود دارد که نمیتوان از آنها چشمپوشی کرد. پلتفرم و پیشرانه قدیمی، مصرف سوخت بالا، ایمنی نامشخص و کیفیت ساخت پایین، مواردی هستند که باعث میشوند آریسان از دیدگاه فنی و ایمنی چندان بینقص نباشد.
اخیراً نیز اخباری مبنی بر تولید نسل دوم این خودرو تحت عنوان «آریسان ۲» به گوش میرسد. در این نسخه، قرار است از پیشرانه بهروزتر XU7 پلاس با مصرف سوخت کمتر و استاندارد آلایندگی یورو ۵ استفاده شود. همچنین افزایش ظرفیت مخزن گاز CNG، بهبود نسبی کیفیت ساخت و ایمنی، شاسی یکپارچه و مستحکمتر، ارائه رنگبندی متنوع و افزودهشدن برخی امکانات رفاهی تکمیلی از جمله تغییرات اعلامشده برای این مدل هستند.
نکته قابلتوجه دیگر، دیفرانسیل جلو بودن آریسان ۲ است که اگرچه مزایایی همچون کاهش وزن و بهبود مصرف سوخت را به همراه دارد، اما در یک وانت باری میتواند باعث افت عملکرد در شرایط سنگین یا مسیرهای ناهموار شود. همچنین در این مدل، جایگاه لاستیک زاپاس از پشت صندلی شاگرد به زیر بدنه انتقال یافته که نتیجه آن بهبود فضای داخلی کابین است.
کابین آریسان نسبت به باردو پیشرفتهای محسوسی داشته و اکنون شاهد استفاده از داشبورد مشابه پژو ۴۰۵های جدید و رودریهایی با طراحی برگرفته از نسخههای قدیمیتر پژو هستیم. صندلیها نیز راحتتر از گذشته طراحی شدهاند و ارتقای نسبی سطح امکانات رفاهی و ایمنی، تجربه بهتری را برای راننده و سرنشین فراهم میکند.
هرچند قرارگیری لاستیک زاپاس در پشت صندلی شاگرد (در مدلهای اولیه) تا حدودی به ارگونومی کابین آسیب زده، اما در مجموع فضای داخلی آریسان نسبت به باردو و پراید ۱۵۱ جادارتر و راحتتر است. این موضوع در رانندگیهای طولانیمدت، احساس خستگی کمتری را برای راننده به همراه دارد.
البته باید اذعان کرد که کیفیت مواد بهکاررفته در کابین چندان بالا نیست، اما با توجه به رده قیمتی این خودرو، این موضوع تا حدی قابلچشمپوشی است. از نظر دید راننده نیز، بهجز محدودیت ذاتی وانتها در بخش پشتی، دید مناسبی به اطراف وجود دارد و چیدمان کلی فضای داخلی، از نظر ارگونومی، قابل قبول ارزیابی میشود.
نمای جلو یا همان دماغه وانت آریسان شباهت زیادی به پژو پارس دارد و به همین دلیل در مقایسه با سایر وانتهای اقتصادی بازار، ظاهر جذابتری ارائه میدهد. هرچند در بخشهای کناری و انتهایی بدنه، طراحی ساده و کمهیجانی دیده میشود و خبری از خلاقیت خاصی نیست، اما باید در نظر داشت که برای یک خودرو کار، جذابیتهای بصری اهمیت کمتری نسبت به کاربرد و عملکرد دارد.
در واقع زیباسازی بیش از حد بخش بار خودرو میتواند به کاهش کارآیی آن منجر شود؛ بنابراین قضاوت درباره طراحی وانتها معمولاً بر پایه نمای جلو صورت میگیرد. از این منظر، آریسان با چراغهای کشیده و کاپوت هماهنگ خود، نمره قبولی را از بسیاری از مخاطبان دریافت میکند.
یکی دیگر از نکات مثبت طراحی آریسان، تناسب کلی ابعاد و فرم بدنه آن است. برخلاف برخی رقبا مانند پراید ۱۵۱ که بیشتر شبیه نسخه دستکاریشده یک خودروی سواری به نظر میرسند، آریسان ظاهر یک وانت واقعی را دارد. این نکته نشان میدهد که تبدیل آن به وانت، بهصورت منطقی و با در نظر گرفتن اصول طراحی انجام شده است. البته شاید اگر سپرهای جلو و عقب رنگآمیزی شده بودند، ظاهر خودرو جذابتر میشد، اما از سوی دیگر، ساده بودن آن باعث کاهش حساسیت به خطوخش در کاربردهای کاری میشود.
در زیر کاپوت آریسان، یک پیشرانه پایه گازسوز با حجم ۱.۷ لیتر و هشت سوپاپ با کد OHVG II قرار گرفته است. این موتور توان تولید ۸۶ اسب بخار قدرت در حالت بنزینی (در دور ۵۲۵۰) و ۷۳ اسب بخار در حالت گازسوز را دارد. با توجه به وزن خالص ۱۲۴۰ کیلوگرمی خودرو و ظرفیت حمل بار ۶۰۰ کیلوگرم به همراه دو سرنشین، این ارقام چندان چشمگیر نیستند، اما گشتاور ۱۴۰ نیوتنمتر در حالت بنزینی (و ۱۲۸ نیوتنمتر در حالت گازسوز) که از دور موتور ۳۰۰۰ به دست میآید، عملکرد قابل قبولی را در مسیرهای شهری ارائه میدهد.
نیروی تولیدشده توسط این موتور از طریق یک گیربکس ۵ سرعته دستی با ضرایب نسبتاً سنگین، به چرخهای عقب منتقل میشود. این ترکیب باعث شده تا آریسان برای کاربردهای عمومی و حمل بارهای استاندارد، گزینهای قابل اتکا باشد.
مصرف سوخت ترکیبی آریسان در حالت رسمی ۹ لیتر در هر صد کیلومتر اعلام شده، اما در شرایط واقعی ممکن است این عدد به بالای ۱۰ لیتر نیز برسد. با این حال، ماهیت دوگانهسوز بودن خودرو تا حدی این مصرف بالا را توجیهپذیر میسازد.
یکی از ایرادات مهم این پیشرانه، صدای زیاد و لرزش بالا در دورهای بالاست. ترکیب این ویژگی با سفتی گیربکس، تجربه سواری دلچسبی را برای راننده فراهم نمیکند. با این حال نباید فراموش کرد که آریسان یک خودروی کاری است و همین که نسبت به نسل قبلی خود (پیکان وانت) امکاناتی چون فرمان هیدرولیک و کولر دارد، یک پیشرفت محسوب میشود.
از نظر کیفیت ساخت فنی، آریسان در سطح متوسطی قرار دارد، اما مزیت بزرگ آن، دسترسی آسان به قطعات یدکی و هزینه نگهداری پایین است. سیستم ترمز این خودرو در جلو از نوع دیسکی و در عقب کاسهای است، و برای محور عقب از سیستم تعلیق فنر شمشی استفاده شده که هرچند برای حمل بار مناسب است، اما در شرایط بدون بار، نرمی سواری را کاهش داده و موجب انتقال تکانهای بیشتر به کابین میشود.
وانت آریسان محصولی از ایرانخودرو است که با هدف جایگزینی پیکان وانت (باردو) روانه بازار شد. این خودرو از سال ۱۳۹۴ وارد خط تولید گردید و همچنان به عنوان یکی از گزینههای اقتصادی بازار حملونقل شهری شناخته میشود.
عنوان | مشخصات |
---|---|
نام خودرو | آریسان |
کشور سازنده | 🇮🇷 ایران |
سال طراحی | ۱۳۹۴ |
نوع موتور | ۴ سیلندر ۸ سوپاپه |
حجم موتور | ۱۶۹۶ سیسی |
تنفس موتور | طبیعی |
انتقال نیرو | دیفرانسیل عقب |
حداکثر قدرت | ۸۶ اسب بخار در ۵۲۵۰ دور در دقیقه |
حداکثر گشتاور | ۱۴۰ نیوتنمتر در ۳۰۰۰ دور در دقیقه |
جعبهدنده | ۵ سرعته دستی |
شتاب ۰ تا ۱۰۰ | ۱۲.۷ ثانیه |
حداکثر سرعت | ۱۶۰ کیلومتر در ساعت |
وزن خالص | ۱۲۴۰ کیلوگرم |
ابعاد (میلیمتر) | طول: ۴۶۸۰ / عرض: ۱۷۲۰ / ارتفاع: ۱۴۶۵ |
فاصله محوری | ۲۶۷۱ میلیمتر |
نوع مصرف | مقدار |
---|---|
داخل شهر | ۹.۲ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر |
خارج شهر | ۷.۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر |
ترکیبی | میانگین ۸.۲ لیتر |
حجم باک سوخت | ۵۲ لیتر |
استاندارد آلایندگی | یورو ۴ |
میزان CO₂ | اعلام نشده |
استاندارد ایمنی | اعلام نشده |
با اینکه آریسان از نظر امکانات رفاهی و ایمنی در سطح متوسطی قرار دارد، اما نسبت به پیکان وانت، ارتقاهای قابلتوجهی را تجربه کرده است. امکانات آن برای یک وانت اقتصادی مناسب و کاربردی محسوب میشوند:
در بازار ایران، وانت آریسان با توجه به قیمت اقتصادی و مشخصات فنی قابل قبول، در زمره وانتهای در دسترس قرار میگیرد. رقبای اصلی آن شامل وانت زامیاد، وانت کارا و تندر پیکاپ هستند که همگی قیمت بالاتری دارند و اغلب برای مصارف صنعتی یا بینشهری مورد استفاده قرار میگیرند.
در این میان، پراید ۱۵۱ نیز به عنوان یک گزینه ارزانتر مطرح است؛ خودرویی با استهلاک پایین و مصرف سوخت اقتصادی که به دلیل ابعاد کوچکتر، برای تردد در شهرهای پرترافیک گزینه مناسبی به شمار میرود. با این حال، محدودیت فضای بار و کابین کوچک آن موجب میشود افرادی که به فضای بیشتر و تحمل بار بالاتر نیاز دارند، آریسان را انتخاب کنند.
لاستیک آریسان یکی از قطعات ضروری و مهم در عملکرد خودروهای آریسان است. انتخاب لاستیک مناسب برای هر خودرو، از جمله آریسان، میتواند تاثیر زیادی بر ایمنی، راحتی و عملکرد کلی خودرو داشته باشد. در این مقاله به بررسی سایز لاستیک آریسان، ویژگیهای آن و نکاتی که هنگام خرید و استفاده از این لاستیک باید مد نظر قرار دهید، خواهیم پرداخت.
سایز لاستیک به عدد و حروفی که روی لاستیک درج میشود، اشاره دارد. در مورد لاستیک آریسان، سایز 185/65R15 به این معناست که:
لاستیک آریسان با توجه به سایز 185/65R15 و ویژگیهای خاص خود، مناسب برای این خودرو است. این لاستیکها معمولاً از ترکیبات خاصی ساخته میشوند که موجب افزایش دوام و طول عمر آنها میشود. همچنین، طراحی آج لاستیک آریسان برای استفاده در شرایط مختلف جوی و جادهای بهینه است. ویژگیهای برجسته لاستیک آریسان عبارتند از:
هنگام خرید لاستیک آریسان باید چند نکته مهم را مدنظر قرار دهید:
برای افزایش عمر لاستیک آریسان و حفظ عملکرد آن، باید نکات زیر را رعایت کنید:
چند علامت وجود دارد که نشان میدهد لاستیک آریسان نیاز به تعویض دارد:
لاستیک آریسان با سایز 185/65R15 یکی از اجزای اساسی در سیستم عملکرد خودرو است که تاثیر زیادی بر ایمنی و راحتی رانندگی دارد. انتخاب لاستیک مناسب، نگهداری درست از آن و استفاده از برندهای معتبر میتواند به افزایش عمر لاستیک و بهبود عملکرد کلی خودرو کمک کند. با رعایت نکات خرید و نگهداری، میتوانید از لاستیک آریسان خود بیشترین بهره را ببرید.
اگر به دنبال لاستیک آریسان با کیفیت هستید، مطمئن شوید که از منابع معتبر خرید کنید و همیشه توصیههای سازنده خودرو را دنبال کنید.
سایز لاستیک آریسان